Środy na Pradze

Przypadła mi w udziale (oczywiście za moją zgodą) dość niewdzięczna praca. Chodzi mianowicie o relacje, czy - jak kto woli - wiadomości o tym, co się dzieje w parafii naszych odwiecznych "rywali" na Pradze. Jest to ogromny wysiłek, przede wszystkim psychiczny. Z dwóch powodów. Po pierwsze nie jestem warszawiakiem, tym bardziej prażaninem. Po drugie - bliższa memu sercu jest parafia na Woli i bardziej się orientuję, co się dzieje właśnie tutaj. Tematem poniższych i przyszłych słów wypowiedzianych na łamach tej gazety będą "sprawozdania" ze spotkań środowych z ks. rektorem Jerzym Tofilukiem, który prowadzi je już od kilkunastu lat. Jestem ich uczestnikiem i wielkim miłośnikiem od dawna (dokładniej - czterech lat). Poruszane są tu różne zagadnienia, ze szczególnym naciskiem na kwestie teologiczne. Ale nie brakuje też spraw społeczno-politycznych, kulturowych, ekonomicznych.
Uczestnicy spotkań - głównie studenci warszawskich uczelni, najczęściej nie - warszawiacy opowiadają o swoich problemach, zainteresowaniach. Mogą, a nawet powinni zadawać nurtujące ich pytania. Dotyczą one najczęściej Prawosławia we współczesnym świecie, jego historii i przyszłości. Z pewnością są one próbą określenia się i odnalezienia jako Ortodoksi w skatolicyzowanym społeczeństwie. Pomagają też w uświadomieniu, jak ważną rolę odgrywa nasza wiara w naszym życiu. I chyba rzecz najważniejsza - dzięki tym spotkaniom młodzi ludzie mogą poczuć, że nie są sami. Spotykają innych wyznawców tej samej ortodoksyjnej wiary, co podnosi na duchu i pozwala odnaleźć się (przynajmniej niektórym) w ciągle pędzącej nie bardzo wiadomo, dokąd Stolicy, gdzie bardziej liczą się dziś chyba wartości materialne niż duchowe.

W tym roku akademickim, a przynajmniej w ciągu pierwszych jego miesięcy omawiane są głównie zagadnienia związane z ikonografią (jej historia, co to jest ikona, dzieje ikonoklazmu, ikony dwunastu najważniejszych świąt), liturgiką (tłumaczenie tekstów liturgicznych, historia liturgii i innych nabożeństw, ich przebieg i znaczenie, "cerkownyj ustaw") i herezjami mającymi największy wpływ na życie Kościoła.

12 listopada mowa była o Liturgii - jej drugiej, czy jak niektórzy mówią trzeciej części - Liturgii wiernych (po Proskomidii i Liturgii katechumenów), wyjaśnione zostały m.in. znaczenie tekstów liturgicznych, w tym modlitw wypowiadanych przez kapłana, których wierni nie słyszą, kwestie związane z tajemnicą Eucharystii, zmian, jakie zaszły w sprawowaniu Liturgii w porównaniu z pierwszymi wiekami chrześcijaństwa.

Więcej informacji możecie zdobyć korzystając z mądrych ksiąg (niestety w języku polskim jest ich mało) oraz przychodząc na spotkania praskie w każdą środę o godz. 19: 00 i zadając pytania księdzu rektorowi, na które z pewnością udzieli on odpowiedzi (miejmy nadzieję satysfakcjonującej), popijając herbatę w kilku smakach i jedząc ciastka przygotowywane przez urocze dziewczyny.

C.D.N

Andrzej Malec