Gdy nadeszła „pełnia czasów” (mówi ewangelista) Bóg posłał Swego Jednorodzonego Syna, aby wykupił wszystkich tych, którzy podlegali Prawu. Jednorodzony Syn Boży - urodził się w grocie, we wnętrzu ziemi, utożsamiając się ze wszystkimi tymi, którzy są bezdomni, ubodzy i słabi. Chrystus przyszedł na ziemię nie w królewskiej chwale, lecz jako sługa. Chrystus objawia się mędrcom ze wschodu i pasterzom, a nie bogatym i możnym tego świata. Wywyższa ubogich, głodnych - nakarmia, zaś bogatych i pysznych odprawia z niczym. Dzięki narodzeniu się Chrystusa, całe nasze życie jest łaską i chwałą, a całe nasze istnienie jest błogosławieństwem. Nowonarodzony Chrystus ukazuje nam - chrześcijanom, że Bóg jest miłością. Jezus Chrystus usynawia nas Swemu Ojcu. Bóg się narodził w Betlejem i wyszedł na spotkanie człowieka, dlatego też i my Drodzy Bracia i Siostry, Kochana Młodzieży, wyjdźmy na spotkanie Nowonarodzonego Jezusa Dzieciątka i zgodnym prawosławnym chórem zaśpiewajmy Mu „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”.
Kościół Prawosławny nie tylko wspomina te święte wydarzenia sprzed dwóch tysięcy lat, ale kontempluje tajemnicę Syna Bożego, który „z Ojca zrodzony przed wszystkimi wiekami Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego”, dla nas, ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba.
Bóg w przedziwny sposób stworzył człowieka a w jeszcze przedziwniejszy rozpoczyna dzieło jego zbawienia. Chrystus staje się człowiekiem podobnym do nas we wszystkim, oprócz grzechu. Dochodzi do przedziwnej wymiany. Chrystus przyjął naszą ludzką naturę, słabą i ograniczoną, aby dać nam udział w swej Boskiej naturze. Czym więc jest przyjście Chrystusa dla człowieka, dla nas prawosławnych? Niech każdy z nas w te święta i radosne dni zastanowi się nad tym i odpowie sam sobie.
Człowiek ujrzał Boga w widzialnej postaci, który przyniósł ludziom nowe życie, przywraca im straconą godność dzieci Bożych, człowieka śmiertelnego wprowadza do życia wiecznego, wyzwala ludzkość starej niewoli grzechu i obdarza go wolnością. Boże Narodzenie tak rozumiane łączy się nierozerwalnie z tajemnicą śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Chociaż dla wielu chrześcijan Boże Narodzenie jest radosnym wspomnieniem przyjścia Chrystusa niosącego pokój i braterstwo. Kościół widzi to święto w powiązaniu z Jego przyszłą śmiercią. Jezusa złożonego w żłobku nazywa w modlitwach Odkupicielem.
Świętować Boże Narodzenie to wyrażać swoim życiem nową rzeczywistość, upodabniać się do Syna Bożego otwierać się na działanie łaski, szukanie tego co w górze jest, wzrastanie w miłości braterskiej.
Wielbijmy Boga za to, że w tych czasach ostatecznych przyniósł do nas przez Nowonarodzonego Swego Syna w Betlejem, podejmując trud nowego życia. Amen.
ks. Michał Dudicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz